سیمین جهانشاد - کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران

مشارکتهای بین سازمانی یکی از قدرتمندترین عوامل ایجاد ارزش و جزو مهمترین ابزار کسب و کار محسوب می شوند.امروزه توانائی در مدیریت موثرآنها یک مزیت رقابتی محسوب می شود. مشارکت ها می توانند در مراحل مختلف زنجیره ارزش ودر هریک از بخشهای تحقیقات،توسعهقرار » ادغام-مالکیت « و» خرید « محصول،تولید، بازاریابی و توزیع و خدمات بعد از فروش اتفاق بیفتد. شکل این مشارکتها در داخل طیفی بین دو محدودهبزرگترین تغییر در روش کسب و کار ، افزایش رشد ارتباطات بر اساس شراکت است نه بر اساس مالکیت.امروزه « : می گیرند.پیتر دراکر بیان می دارد کههمکاریهای بین سازمانی به صورت یکی از مهمترین ابزار مدیریت کسب وکار برای بهبود رقابت پذیری سازمانها به ویژه در محیطهای پیچیده و آشفته درآمده است وتوانائی در مدیریت موثرآن یک مزیت رقابتی محسوب می شود.محرک شرکتها برای ورود به ائتلافهای استراتژیک دستیابی به سطح بالایی از موفقیت است که امکان رسیدن به این سطح از موفقیت به تنهایی مقدور نیست. Glaister & Husan , 3002نوع تحقیق حاضر مروری بوده و از حیث روش در جایگاه یک تحقیق توصیفی می باشد. در این تحقیق سعی شده است با روش کتابخانه ای و مطالعه ادبیات تحقیقات انجام یافته چهارچوب مفهومی از همکاری های بین سازمانی ارائه گردیده و با یک نگاه کل نگرو همه جانبه مدل های همکاری و عوامل موثر برآن و همچنین علل برقراری ارتباط بین سازمان ها مورد بررسی قرار گیرد

محیط ، استراتژی ، شرکاء ، همکاری