بررسی وبهینه سازی جذب سطحی رنگ های خوراکی سولفونه و آزو بر روی جاذب های پلیمری

بررسی جذب سطحی و خروج چند نمونه ترکیبات رنگی آزو و سولفونه که در صنایع غذایی و صنایع رنگ استفاده شده و پس از مصرف وارد پساب های زیست محیطی می شود با استفاده از جاذبه ای مختلف پلیمری مورد بررسی قرار می گیرد . بدین منظور غلظت های مولی مشخص از رنگ های آلی تحت آزمایش تهیه شده وبا دستگاه اسپکتروفوتومتر UV طیف جذبی بدست آمده و ماکزیمم جذب آن محاسبه می شود (λ max قله جذبی) برای حذف رنگ ها از محلول، از جاذب های پلیمری مختلف مانند پلی وینیل پیرولیدون و تفلون و پلی استایرن و سایر پلیمرهای ارزان و در دسترس استفاده می شود. نسبتهای مولی مواد رنگی به جاذب در مقالات آورده شده است برای هر نمونه رنگ در زمانهای یکسان متوالی همراه با چرخاندن شدید ، در λ max رنگ مورد مطالعه ، مقدار جذب رنگ محاسبه می شود . برای هر رنگ ، 5 تا 10 اندازه گیری انجام می شود . نمودار جذب بر حسب غلظت برای هر رنگ محاسبه شده و با استفاده از این نمودار ، میزان رنگ جذب شده در بازه زمانی مورد بررسی بدست می آید . در پایان، فرایند جذب سطحی از نظر فاکتورهای عملی مؤثر بر روی میزان جذب سطحی رنگ ها در حالتهای مختلف (دما، PH و ...) و در غلظت های مختلف نمونه ها بهینه سازی می گردد. پس از دریافت نتایج نهایی ،بهترین جاذب و بهترین شرایط جذب ، پیشنهاد خواهد گردید تا بدین وسیله امکان توسعه کیفی و کمی بیشتر موضوع در طرح های آتی فراهم گردد.

Keywords:

رنگ های آزو , جاذب , پلی وینیل پیرولیدون , غلظت , پساب