بررسی و مقایسه روش های حذف و پاکسازی آلودگی های نفتی از رودخانه ها و دریاها

یکی از مهمترین منابع آلاینده که در تغییر کیفیت آب مؤثر می باشد، مواد آلاینده نفتی می باشند که به دلیل سمی بودن، حتی در غلظت های بسیار محدود، خطرناک خو اهند بود. نشت آلاینده های نفتی (خام و تصفیه شده) به رودخانه ها و دریاها اثرات نامطلوب زیست محیطی بر روی پوشش گیاهی، مرگ جانداران دریایی، چرخه غذایی وسایر عوامل زیست محیطی منطقه خواهد داشت. تاثیرات مخرب مذکور بر روی خطوط ساحلی و نواحی دیگر بتدریج نسبت به زمان و کاربرد وسائل بازیابی آلاینده ها کاهش می یابد. فرآیندهای گوناگونی برای کاهش غلظت آلودگیهای نفتی در رودخانه ها و دریاها وجود دارد که با توجه به نوع آلایند نفتی، مقدار و شدت آلودگی، مختصات و مشخصات جغرافیایی، اقتصادی، فیزیکی و بیولوژیکی محل حادثه، شرایط هوا و دریا، زمان حادثه، راندمان و نوع روش جمع آوری متفاوت می باشد. لذا روش های مختلفی برای حفظ و ارتقاء کیفیت آب آلوده شده مورد تحقیق و بررسی محققین قرار گرفته است. از مهمترین این روش ها می توان از تجزیه بیولوژیکی، استفاده از پخش کننده ها، استفاده از پل ها و بومهای شناور، جذب و جداسازی آلاینده ها از سطح آب توسط انواع جاذب ها، آتش زدن لکه های نفتی، جداسازی فیزیکی به کمک کف گیر، استفاده از کشتی ها و قایق های جمع آوری کننده نفت و غیره را نامبرد. بدیهی است پیشگیری و جلوگیری از انتشار و نشت آلودگی، همواره بهترین راهکار بوده است، اما واکنش سریع و مناسب در هنگام وقوع حادثه، مستلزم داشتن آگاهی و دانش کافی در مورد روشهای مختلف جمع آوری آلودگی ها است. یکی از مؤثرترین این روشها، حذف زیستی می باشد که دارای هزینه ای بسیار کمتر از سایر روشهای بوده و محصول باقیمانده از این فرایند بر اکوسیستم ناحیه آلوده شده اثر مخربی نخواهد داشت. در این تحقیق ضمن بکارگیری روشهای مذکور و مقایسه آنها با یکدیگر، آلودگی نفتی رودخانه زاینده رود و دریای خزر و روشهای مورد استفاده جهت حذف و پاکسازی در این آنها مورد بحث قرار می گیرد.

Keywords:

آلودگی , آلاینده های نفتی , اثرات زیست محیطی , روش های پاکسازی , رودخانه , دریا