افسانه یاوری کندری - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
وحید عبدوسی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
صدری حسامی - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات و عضو باشگاه پژوهشگران جوان ونخبگان واحد سنندج

گل مریم یکی از گل های بریده سوخ دار معطر است که در بیشتر نواحی گلکاری ایران کاشت می شود. این گل با وجودداشتن پتانسیل بالای عمر گل جایی، اما در منازل وگل فروشی ها به سرعت دچار زوال می شود. در این راستا پژوهشی در باغ گیاه شناسی تیس چابهار در اسفند ماه 1392-1393 انجام شد. تیمارهای کودی کلرید کلسیم (0 و 50 و 100 و 150 میلی گرم درلیتر) و کلرید پتاسیم (0 و 200 و 100 و 300 میلی گرم در لیتر) در دو نوبت 60 و 75 روز پس از کاشت سوخ ها به روش محلول پاشی روی بوته، جهت افزایش کیفیت و عمر گل جایی گل مریم کم پر انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بیشترین ارتفاع ساقه گل دهنده، تعداد غنچه، طول خوشه گل دهنده و عمر گل جایی در غلظت کودی 100 میلی گرم در لیتر کلسیم اندرکنش با 300 میلی گرم در لیتر پتاسیم به دست آمد. بیشترین قطر ساقه گل دهنده در غلظت کودی 150 میلی گرم در لیترکلسیم اندرکنش با 300 میلی گرم در لیتر پتاسیم بود. هم چنین بیشترین مدت عمر گل جایی 21 روز ثبت شد.

گل مریم، کلسیم، پتاسیم، عمر گل جایی