بررسی شعر علوی و حسینی در ادبیات عربی و کردی مطالعه موردپژوهانه: معروف عبدالمجید و کربلایی محمد چهری

ادبیات مذهبی، که یکی از گونه های ادبی است، متأسفانه کمتر مورد توجه قرار گرفته است در حالی که تقریباً در تمامی ادیان و زبانها رواج داشته است. در این گونه ادبی شاعر ارادت خاص خویش را به محضر بزرگان دین خویش اعلان می دارد. معروف عبدالمجید، شاعر شیعه شده مصری الأصل و کربلایی محمد چهری، شاعر معاصر هرسینی( کرمانشاه)، در شعر خویش اهتمام ویژه ای به امام علی(ع) و امام حسین(ع)، سرور شهیدان ، داشته اند. دو شاعر ارادت خود را به این بزرگواران بیان داشته و اشعاری در مدح یا رثای آنان سروده، آن را با شعر خویش تلفیق کرده اند. مقاله حاضر می کوشد با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و مکتب آمریکایی ادبیات تطبیقی با بهره گیری از دیوان« بلون الغار، بلون الغدیر» معروف عبدالمجید و دیوان «دو پی یک یه سه و ته گل بویله» به بررسی شعر دینی آنها پرداخته و ابیاتی را که درباره مدح و رثای این بزرگواران است، مورد تبیین قرار دهد

Keywords:

ادبیات مذهبی , مدح , رثا , شعر عربی , معروف عبدالمجید , شعر کردی , کربلایی محمد چهری