بهنام سلمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی
مرضیه مشتاقی - دکتری روانشناسی سلامت
هادی بشیرزاده - مربی درجه c آسیایی کاراته

هدف پژوهش حاضر مقایسه میزان توجه و تمرکز بر نوجوانان ورزش کار کاراته کای سبک حرکات نمایشی کاتا و غیر ورزش کاران شهرستان اصفهان بود. شرکت کنندگان شامل 15 نفر از نوجوانان کاراته کای رشته حرکات نمایشی کاتا و 500 نفر از نوجوانان غیر ورزش کار با دامنه سنی 10 تا 16 سال در سال 1٬394 بودند. ابزار پژوهش شامل سه بعد اجرای رو به جلوی اعداد ، اجرای معکوس اعداد و سؤالات ریاضی از مقیاس هوش و کسلر بود. این ابزار 61 سؤال را به صورت پاسخ گویی صحیح و غلط در بر می گرفت. مجموع نمرات سه بعدی نشان دهنده میزان توجه و تمرکز آزمودنی ها بود. نتایج با استفاده از آزمون t مستقل و ضریب هم بستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار spss-18 تهیه شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین دو گروه ورزش کاران کاراته کای رشته حرکات نمایشی کاتا و غیر ورزش کاران در میزان توجه و تمرکز همچنین تمرکز بر اجرای رو به جلو و اجرای معکوس حداد تفاوت معنادار وجود داشت (0.05>p) ولی در بخش سؤالات ریاضی تفاوت معناداری در بین دو گروه دیده نشد ( 0.05p) . نتیجه گیری: قدرت تمرکز در ورزش کاران رشته حرکات نمایشی کاتا بیشتر از قدرت تمرکز غیر ورزش کاران می باشد که این میزان توجه و تمرکز در ورزش کاران به میزان تمرین و سابقه فعالیت در این رشته بستگی دارد.

تمرکز، نوجوانان، ورزش کار، کاراته، حرکات نمایشی کاتا