جهانگیر کرمی - دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه رازی
امید محمدی - کارشناس ارشد مشاوره خانواده

یکی از مهمترین شاخصه های تعیین کننده موفقیت در ازدواج رضایت زناشویی است، از این رو پژوهش حاضربا هدف پیش بینی رضایت زناشویی براساس الگوهای ارتباطی زوجین، سبک زندگی عرفانی (به عنوان فاکتور عشق بهمعبود)، تمایز یافتگی خود (به عنوان فاکتور عشق به خویشتن) ، مثلث عشق (به عنوان فاکتور عشق به همسر)، و علاقهی اجتماعی (به عنوان فاکتورعشق به اجتماع) انجام گرفت. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه اماریپژوهش شامل کلیه زنان و مردان متاهل شهر کرمانشاه بود. نمونه ای به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بهحجم 603 نفر تحلیل شد وشرکت کنندگان به پرسشنامه های رضایت زناشویی انریچ، الگوهای ارتباطی زوجوین، مثلثعشق، تمایز یافتگی خود، سبک زندگی عرفانی و علاقه ی اجتماعی پاسخ دادند. پس از جمع اوری داده ها، تحلیل انها بانرم افزار Spss-22 و با روش اماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون انجام گرفت. نتایج نشان داد بین الگوهایارتباطی، مثلث عشق، تمایز یافتگی خود، سبک زندگی عرفانی و علاقه ی اجتماعی با رضایت زناشویی زوجین رابطه وجوددارد و متغیرهای پیش بین همگی با هم می توانند 75 درصد تغییرات مربوط به رضایت زناشویی را پیش بینی کنند. باتوجه به اینکه نتایج پژوهش حاکی از نقش تاثیرگذار متغیرهای مطرح شده در پیش بینی رضایت زناشویی بود پیشنهادمی شود که درمانگران و مشاوران این اثرات را در نظر داشته باشند.

رضایت زناشویی، الگوهای ارتباطی زوجین، عشق