عباسعلی حسین خانزاده - دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه گیلان
فاطمه مبشری - کارشناسی روانشناسی دانشگاه گیلان

در مطالعه توصیفی تحلیلی حاضر، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی مهارتهای اجتماعی دانش آموزان کمتوان ذهنی صورت گرفته است.جامعه مورد مطالعه را کلیه دانش آموزان کمتوان ذهنی مقطع ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی 91-1390 تشکیل دادند. حجم نمونه شامل 225 نفر دانش آموز کم توان ذهنی (115 پسر و 110 دختر) است که از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده اند. ابزارپژوهش شامل پرسشنامه محقق ساخته مهارت های اجتماعی بوده است که پس از اجرای مقدماتی و به دست آوردن شاخص های روان سنجیتوسط معلمان تکمیل شده است. در پایان نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که دانش آموزان کم توان ذهنی در مؤلفه های تنظیم تکلیف وحضور در مدرسه نسبت به سایر مؤلفه های مهارت های اجتماعی دارای بیشترین مشکلات هستند. مهمترین هدف ارزیابی مهارت های اجتماعیدر دانش آموزان کم توان ذهنی، شناسایی نقاط قوت و ضعف دانش آموزان در مهارتهای مختلف جهت طراحی برنامه های مداخله ای مناسب براساس نتایج سنجش می باشد. همچنین نتایج ارزیابی معلمان از مهارت های اجتماعی دانش آموزان نشان داده است که دانش آموزان پسر ودختر کم توان ذهنی هم در سطح مؤلفه ها و هم در سطح یکایک مهارتهای اجتماعی، دارای نقاط قوت و ضعف یکسانی هستند و از این لحاظبین آنها تفاوتی وجود ندارد. بر این اساس لازم است تمهیداتی در زمینه ی آموزش مهارت های اجتماعی در مدارس توسط معلمان و مشاوران باتأکید بر نقاط ضعف شناسایی شده، اندیشیده شود.

مهارت های اجتماعی، دانش آموزان کم توان ذهنی