محمدحسن زمانی زرگر
غلامرضا چلبیانلو

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین نقش دو بعد شخصیتی روان رنجورخویی ، برون گرایی و اضطراب با واسطه گری عامل نگرانیبود. روش: 216 دانشجوی دانشگاه شهید مدنی (105 نفر پسر 111 دختر) با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و بهپرسشنامه های پنج عامل شخصیت (NEO-FFI-60)، پرشنامه اضطراب بک (BAI) و پرسشنامه نگرانی پنسیلوانیا(PSWQ) جواب دادند . برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار SPSSولیزرل استفاده گردید. یافته ها : یافته ها نشان دادند که بعد شخصیتی روان رنجورخویی و نگرانی و اضطراب با هم رابطه مثبتو معنی داری داشتند (P<0.005). همچنین بعد شخصیتی برون گرایی با نگرانی و اضطراب رابطه منفی و معنی داریداشتند (P<0/001). نتیجه گیری : نشان داد که برونگرایی با اضطراب رابطه منفی و روان رنجورخویی با اضطراب رابطهمثبت دارد. در این بین نگرانی به عنوان عامل واسطه ای در بروز و نگهداشت افسردگی نقش مهمی را بر عهده دارد.

الگوی پنج عاملی شخصیت، اضطراب، نگرانی