مجید امیری - عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور شهرضا

پیشرفت های هر جامعه در گرو توان آموزشی آن جامعه است و کارایی هر نظام آموزشی را با سنجش میزان دستیابیدانش آموختگان آن نظام به هدف های آموزشی می توان برآورد نمود. در این میان نظام آموزش از راه دور و آموزش حضوری بهعنوان دو رویکرد اصلی در نظام آموزش عالی کشور ما مطرح است لذا پژوهش حاضر که به روش نیمه تجربی (نیمه آزمایشی) و بااستفاده از دو گروه تجربی (دانشجویان نظام آموزش از راه دور) و شاهد (دانشجویان حضوری) صورت پذیرفته در صدد مشخصنمودن وجوه اشتراک و افتراق این دو نظام از منظر بازده آموزشی می باشد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که سطح یادگیریفراگیران در نظام آموزش از راه دور به شرط بهره گیری از اصول یادگیری، طراحی آموزشی و در نظر گرفتن ماهیت دانشجومحوری برنامه ریزی و بهره مندی از منابع کافی و رسانه مناسب، نسبت به فراگیران نظام حضوری پایین تر نمی باشد.

یادگیری، دانشجو، روان شناسی، آموزش از راه دور، آموزش حضور