مریم السادات طباطبایی عقدا - دانشجوی کارشناسی ارشد یزد
رضا پورحسینی - عضو هیات علمی دانشگاه یزد
مهدی فلاح تفتی - عضو هیات علمی دانشگاه یزد

کاربرد الیاف در روسازی ها برای اولین بار در دهه 1930 در کارولینای شمالی و جنوبی گزارش شده است. بعد از آن گروه گسترده ای از این نوعمصالح برای استفاده در روسازی ها به شکل ژئوسنتتیک ها گسترش یافت. ژئوسنتتیک یک اصطلاح جامع است که به صفحاتی اطلاق می شوندکه ترکیبی از مصالح پلیمری هستند و در پروژه های خاکی و روسازی استفاده می شوند. این محصولات و کاربردهای آنها افزایش عظیمی داشتهاست که موجب رقابت و گسترش روزافزون آن شده و قابلیت های بالقوهای را چه از نظر تجاری و چه از نظر کاربردی به وجود آورده است. یکیاز دلایل عدم اطمینان مهندسین از استفاده از این نوع مصالح عدم آشنایی و درک کامل از عملکرد این مصالح است. بنابراین اجرای مصالحژئوسنتتیکی با سرعت کمی پیشرفت می کنند. در این مقاله هدف گردآوردن بخشی از اطلاعات موجود در رابطه باعملکرد ژئوسنتتیک ها درروسازی است.عبارت تقوی تکننده به توانایی یک ژئوسنتتیک برای جبران استحکام کششی ضعیف مصالح روسازی اشاره دارد. تقوی تکننده در دو ناحیه بسیارموثر است: یکی در تقویت خاک بستر و لایه های سنگدانه ای و دیگری در لایه آسفالت گرم و لایه روکش. در این مقاله سعی شده است تامطالعات انجام شده در مورد ژئوسنتتیک ها در نقش تقویت کننده لایه اساس و خاک بستر بررسی شود. در تمام این بررسیها ژئوسنتتیک به عنوانتقویت کنننده موثر واقع شد.

ژئوسنتتیک ، روسازی انعطاف پذیر، خاک بستر، تقویت کننده، اساس