میرمیعاد میرصفای مقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران-خاک و پی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان
محمدرضا حسنلو - استادیار گروه عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان

با رشد جمعیت و افزایش تراکم انسانها و گسترش شهرنشینی و بروز مسائل و مشکلات خاص زندگی در محیط شهری، توجه همه جانبه بهمدیریت سودمند برای بهینه سازی زندگی شهری در اولویت قرار گرفته است. به تبع زندگی در شهر وجود پسماندهای جامد شهری و بالا رفتنروز افزون حجم این پسماندها و تداوم تخلیه آنها به محیط به دغدغه ی مدیران شهری بدل شده به طوری که امروزه چگونگی دفع، مکانیابی ومدیریت صحیح محل دفن پسماندهای جامد به عنوان یکی از مهمترین مباحث و معضلات محیط زیست شهری تبدیل شده است. یکی ازقدیمی ترین و پرکاربردترین روش های دفع پسماندهای جامد، روش دفن در زمین میباشد.در ایران به علت ظرفیت پایین استفاده از روش هایبازیافت شاید بتوان گفت که تنها روشدفع پسماند، دفن این مواد در خاک می باشد اما مسئله ای که حائز اهمیت است، تبدیل مدفن های سنتی وغیر بهداشتی به مدفن های بهداشتی -مهندسی (لندفیل) در ایران است. در این میان یافتن محل مناسب برای این مهم از اهداف اصلی و اولیهطرح های توسعه شهری جهت رسیدن به محیط زیست پاک است. بنابراین ضروری می باشد با تکیه بر اصول و معیارها و استاندارهایزیست محیطی موجود در کشور و جهان به انتخاب محل دفن پسماندهای جامد شهری بپردازیم، معیارهای متعددی در انتخاب محل دفن پسمانددخالت دارند که هر کدام از اهمیت خاص خود برخوردارند و محدودیت هایی را نیز در انتخاب ایجاد می کنند در این مقاله به بررسی و شناختمعیارها و استانداردهای موجود در کشور که به وسیله ی سازمان های مرتبط با موضوع مدیریت پسماند مانند شهرداری ها ارائه شده و در مقیاسجهانی مانند آژانس حفاظت محیط زیست و همانند آن خواهیم پرداخت، هدف نهایی این معیارها یافتن محلی است که کمترین آثار سوء زیستمحیطی را برای محیط طبیعی اطراف دفن و منطقه ی دفن پسماند داشته باشد.

مکانیابی، پسماند، مدیریت پسماند، لندفیل، آژانس حفاظت محیط زیست