سیاوش رضانیا - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی سازه های آتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
محمدمهدی حیدری - استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه رازی کرمانشاه

تحلیل پایداری شیروانی یکی از مهمترین بحث ها در طراحی و اجرای سدهای خاکی به شمار می آید، مسئله مهم در شیوه های کنونی طراحی سد وجود عدم قطعیت های موجود در ساخت سد می باشد که روش های معمول طراحی سد آنها را درنظر نمی گیرند. گاهی اوقات این نامعینی ها به اندازه ای است که باعث کاهش اعتبار محاسبات می شود. در تحقیق موجود به منظور استفاده از روش احتمالاتی مونت کارلو در سدهای خاکی، سد جامیشان به عنوان مطالعه موردی انتخاب شده و پارامتر چسبدگی و زاویه اصطکاک داخلی به عنوان منابع عدم قطعیت درنظر گرفته شده است. در ابتدا آنالیز پایداری سد جامیشان در سه حالت پایان ساخت، بهره برداری و تخلیه سریع برای شیب بالادست و پایین دست به روش مورگان استرن، بیشاب، جانبو و اوردینری در حالت قطعی انجام شده و در بخش دوم با کمی سازی پارامترهای دارای عدم قطعیت (ϕ,C) و شاخص قابلیت اطمینان و احتمال گسیختگی به دست می آید. در گام بعدی نتایج روش قطعی و احتمالاتی با هم مقایسه شده و در ادامه به بررسی قابلیت اطمینان سطوح لغزش در حالات مختلف پرداخته و با مقایسه 25 سطح لغزش از بین 2000 سطح لغزش متناظر با سطح لغزش های بحرانی بررسی و بحرانی ترین سطح لغزش از دیدگاه قابلیت اطمینان مشخص می گردد. با بررسی نتایج مشخص می گردد که سطح گسیختگی دارای کمترین ضریب اطمینان لزوماً دارای شاخص اطمینان با بیشترین احتمال گسیختگی نمی باشد و کمترین شاخص قابلیت اطمینان که مربوط به حالت تخلیه سریع است در مرحله خطر (POOR) قرار ندارد.

سد خاکی، پایداری شیروانی، روش مونت کارلو، ضریب اطمینان، قابلیت اطمینان