بررسی رفتار لرزهای دره های آبرفتی ذوزنقه ای با شیب متفاوت تحت تاثیر زلزله های میدان نزدیک

از دیدگاه لرزه ای بررسی اثرات لایه های نرم و آبرفت های مستقر بر بستر سنگی همواره مورد بحث پژوهشگران حوزه ژئوتکنیک بوده است. درسالهای اخیر پژوهش های کاربردی بسیاری در مورد رفتار لرزهای درههای آبرفتی در برابر عوامل متعددی از قبیل شکل و هندسه آنها، پر یا نیمه پربودن دره و نسبت ضریب شکل آن انجام شده است. اما یکی از موارد بسیار مهم که نقش تعیین کنندهای در رفتار لرزهای یک دره آبرفتی مستقر بربستر سنگی دارد، میزان شیب و زاویه دره میباشد و از آنجایی که کشور ایران به علت قرار گرفتن در پهنه لرزه خیزی آلپ- هیمالیا همواره در معرض زلزله های میدان نزدیک و دور است با توجه به وجود این نوع بسترهای آبرفتی در مناطق مختلف کشور، ارزیابی رفتار آنها در برابر اینزلزله ها می تواند از اهمیت زیادی برخوردار باشد. اما آنچه که زلزله های میدان نزدیک و دور را از یکدیگر متمایز می کند فاصله بین محل شکست(تولید موج) و محل دریافت آن است. به طوری که برخی دانشمندان این فاصله را برای زلزله های حوزه نزدیک بین 10 تا 60 کیلومتر پیشنهادنموده اند. به علت همین فاصله کم، فرصتی بین میرا شدن فرکانس های بالا نبوده و تاریخچه زمانی شتاب این زلزله ها محتوای فرکانسی بالایی دارند.از این رو شدت و طیف زلزله های نزدیک گسل به زلزله های دور از گسل بیشتر است. لذا در این پژوهش با مدلسازی یک دره آبرفتی ذوزنقه ایمستقر بر بستر سنگی با تغییر شیب دره و با بهره گیری از روش اجزای محدود به بررسی رفتار لرزهای هر یک اعم از تغییرات شتاب و تغییر مکانهایبه وجود آمده تحت اثر زلزله های میدان نزدیک می پردازیم.

Keywords:

زلزله های میدان نزدیک , دره های آبرفتی , تغییر شیب دره , روش اجزای محدود , تغییرات شتاب , تغییرمکان ها