رضا محمدی - کارشناسی ارشد عمران گرایش خاک و پی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان

گزارش های بسیاری از کشورهای مختلف حاکی از آن است که فرسایش و تخریب برخی از سدها و فرسایش پاره ای خاکریزها در ارتباط با پدیده واگرایی خاک بوده است، از این رو با توجه به قابلیت تثبیت خاک های رسی واگرا با سولفات آلومینیم، خاک رس واگرای حاصل از منابع قرضه سد در حال ساخت میرزاخانلو با دو متغیر زمان عمل آوری و درصدهای وزنی افزودنی مختلف تثبیت و با انجام آزمایش های مختلف، تثبیت فوق مورد تأیید قرار گرفت، ولی بعد مدت زمان بسیار طولانی تقریباً دو سال به صورت اتفاقی تکه ای از نمونه فوق در هگزا متا فسفات سدیم رها شد و باز پس از گذشت زمان طولانی موقع شستن وسایل آزمایش، وجود یک لایه سفید روی نمونه مشاهده گردید که با انجام آزمایش های مختلف، آن لایه سفید سولفات آلومینیوم تشخیص داده شد. با تکرار آزمایش های مختلف مشخص گردید که خاک رس و اگرای تثبیت شده با سولفات آلومینوم با هگزا متا فسفات سدیم و کلرید سدیم در مدت زمان بسیار کوتاه و سریع مجدد واگرا می گردد و این زنگ خطری برای پروژه های عمرانی است که در آن از سولفات آلومینیوم به عنوان تثبیت کنده خاک رس واگرای استفاده شده است.

خاک واگرا- سولفات آلومینیوم - هگزا متا فسفات سدیم – کلرید سدیم