بهسازی منابع قرضه ی رسی واگرا از طریق افزودنی های سنتی و شیمیایی

با توجه به فراوانی بالای خاک های واگرا در نقاط مختلف جهان و از جمله کشور ایران، ضمن توجه به خطرات بسیار بالای استفاده از این نوع خاک هایمسئله دار در سازه های آبی و به ویژه در ساخت سد های خاکی، پژوهش حاضر به منظور ارائه یک بررسی تقریباً کلی از ترکیبات و عوامل موثر بر اصلاحخاک های واگرا انجام گردید. خاک مورد استفاده در این پژوهش بصورت طبیعی در طبقه کاملاً واگرا قرار داشته و از افزودن مواد شیمیایی به خاک بدینمنظور خودداری گردید. بر مبنای تئوری های موجود و پژوهش های صورت گرفته قبلی در مرحله اول تحقیق بیست ترکیب مناسب شامل انواعی از نمککاتیون های منتخب، چن د ترکیب پلیمری، سیمانی و چند ترکیب مناسب دیگر انتخاب و با استفاده از روش های شناسایی معتبر واگرایی مورد مقایسه قرار گرفت. بر مبنای نتایج حاصل شش ترکیب موثر ومناسب تر انتخاب و در درصد های مختلف اختلاط مورد بررسی قرار گرفت. در این مرحله سه ترکیب نهایی شامل سیمان، آهک هیدراته و آهک زنده بعنوان موارد اصلی اصلاح بصورت مجزا انتخاب گردیدند. در مرحله سوم به منظور بررسی نحوه و شدت تاثیر دیگر عوامل موثر بر اصلاح خاک واگرا، علاوه بر نوع ماده افزودنی، عواملی همچون میزان تراکم، رطوبت و زمان ماندگاری خاک اصلاح شده با استفاده از روش طراحی آزمایش ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مرحله از آزمایش ها نشان داد پارامترهای تراکم و زمان ماندگاری خاک از اهمیت بالایی برخوردار بوده، به گونه ای که افزایش تراکم بصورت مطلق و زمان ماندگاری خاک بصورت نسبی در دامنه انتخاب شده منجر به تقویت فرایند اصلاح می گردد.

Keywords:

واگرایی , اصلاح خاک , پین هول , درصد سدیم قابل تبادل , طراحی آزمایش ها