حجت نسب - دانشجوی دکتری مکانیک سنگ، دانشگاه شهید باهنر کرمان، بخش مهندسی معدن
حسین جلالی فر - دانشیار دانشگاه شهید باهنر کرمان، دانشکده فنی مهندسی، بخش مهندسی نفت و گاز

تداوم ناپیوستگی ها یکی از عوامل تأثیرگذار در پایداری شیب های سنگی است. در این مطالعه پس از برسی تحلیلی رفتار برشی سطح لغزش با نسبت تداوم 1 (ناپیوستگی بدون پل سنگ ) با استفاده از روش المان محدود رفتار برشی سطح مستعد لغزش در نسبت تداوم 0/5، 0/6، 0/7، 0/8، 0/9 موردبررسی قرار گرفت. در این برسی علاوه بر بررسی توزیع تنش برشی در سطح مستعد لغزش، پایداری دیواره سنگی با استفاده از روش کاهشمقاومت برشی (Shear Strength Reduction) مورد برسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که پایداری دیواره مستعد لغزش با کاهش نسبت تداوم سطح لغزش افزایش می یابد و از طرفی فاکتور ایمنی محاسبه شده با استفاده از روش ها تعادل حدی کمتر از فاکتور محاسبه شده توسط روش ها ی عددیاست. نتایج همچنین نشان می دهند که رابطه بین فاکتور ایمنی و نسبت تداوم یک رابطه غیرخطی است.

پل سنگ، نسبت تداوم، SRR، مقاومت برشی، روش عددی