کبری دادمحمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مرمت اشیاء فرهنگی و تاریخی، دانشگاه هنر اصفهان.

در اواخر قرن نوزدهم فردیناند فون ریشتوفن جغرافی دان و زمین شناسان آلمانی 1833_1905 در توصیف جاده های بازرگانی میان چین آسیای مرکزی و اروپا برای اولین بار اصطلاح جاده ابریشم را بکار برد از آن پس محققان پی بردند که این مفهوم واقعیت پیچیده ای را در بر می گیرد این جاده که از ارتباط شبکه کاملی از جاده ها شکل یافته با گذشت قرن ها راه خود را در طول اوراسیا پی گرفته و تنظیم کننده عملکردهای متنوع سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، هنری، مذهبی و ... بوده است . کشورهای اسلامی واقع در مسیر جاده ابریشم ، چهارراه اصلی فرهنگی را بوجود می آورند که غنی ترین و گسترده ترین میراث بشر در آن قرار دارد. این میراث های زنده و تاریخی، جاذبه های اصلی جهانگردی در منطقه ایجاد کرده است. و مکان های مورد نظر در این مسیر ، به عنوان سمبل و نماد، معنا و مفهوم می یابد . کشور ایران یکی از مهم ترین کشورهای قرار گرفته در مسیر جاده ابریشم می باشد. مسیر جاده ابریشم در ایران از شهر سرخس آغاز شده و در شهر خوی، پایان می یابد. هدف از این پژوهش بررسی و معرفی مهم ترین آثار تاریخی قرار گرفته در مسیر جاده ابریشم در بخش خراسان است. روش مورد استفاده در این پژوهش کتابخانه ای و میدانی است. بازنگری الگوهای کهن ارتباطی در مسیر راه های ابریشم و ترمیم بافت تاریخی آن، نه تنها حفظ و نگهداری آن را تضمین می کند بلکه موجب زنده ماندن سنت های منطقه و رونق گردشگری می گردد

جاده ابریشم، آثار تاریخی، جاذبه های گردشگری، خراسان