سعید رنگریزی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم خاک دانشگاه تربیت مدرس
حسینعلی بهرامی - دانشیار گروه علوم خاک دانشگاه تربیت مدرس
مهران کیانی راد - استادیار پژوهشی پژوهشکده زیست فناوری سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران
ابوذر شجاع الدینی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم خاک دانشگاه تربیت مدرس

استقرار گیاهان در مناطق بیابانی با چالش های متعددی از جمله محدودیت کمی و کیفی منابع آبی روبه رو است، لذاانتخاب روش مناسب آبیاری گیاهان در این مناطق از اهمیت زیادی برخوردار است. استفاده از روش های آبیاریزیرسطحی با هدف تامین رطوبت خاک می تواند نقش مهمی در استقرار گیاه در مناطق بیابانی و توسعه پروژه هایبیان زدایی داشته باشد. تحقیق حاضر، به بررسی میزان کاهش مصرف آب در بخش آبیاری گیاه پانیکوم به روش آبیاریزیرسطحی با تنبوشه های بیوکامپوزیتی می پردازد. تنبوشه های بیوکامپوزیتی در عمق 30 سانتی متری از سطح خاک و بهصورت عمودی در فاصله 30 سانتی متری از دو طرف گیاه کارگزاری شدند. در این آزمایش میزان حجم آب مصرفی، وزنتر و خشک علوفه، ارتفاع گیاه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد آبیاری زیرسطحی به روش تنبوشه های بیوکامپوزیتینسبت به کپسول های متخلل رسی زیرسطحی و آبیاری غرقابی به ترتیب 8 / 19 و 49 / 214 متر مکعب بر هکتار کاهشمصرف آب داشته، همچنین از لحاظ ارتفاع، روش آبیاری زیرسطحی با تنبوشه نسبت به روش کپسول های متخلل رسیتفاوت معنی داری نداشت ولی نسبت به روش آبیاری غرقابی معنی دار شد ولی از لحاظ وزن تر و خشک علوفه روشآبیاری زیرسطحی با تنبوشه نسبت به دو روش دیگر معنی دار یود. به طورکلی با توجه به نتایج حاصل از این آزمایش و باعنایت به کمبود منابع آبی در کشور ایران، توصیه میشود از سیستم آبیاری زیرسطحی به روش تنبوشه هایبیوکامپوزیتی در زمینه آبیاری گیاهان استفاده شود.

بیابان زدایی، آبیاری زیرسطحی، تنبوشه های بیوکامپوزیتی، پانیکوم