مروری بر روش های روندیابی حوزه مبتنی بر معادله ذخیره (روشهای مخزنی)

مدلسازی بارش- رواناب همواره یک نیاز مهم و مداوم برای مسائل کاربردی در زمینه های ارزیابی منابع آب، پیش بینی سیل، طراحی کانال های مهندسی و بسیاری از مقاصد دیگر می باشد، جهت مدلسازی- بارش رواناب نیاز است که بارش مازاد در سطح حوزه به روشهایی روندیابی شود. از جمله این روشها میتوان به روش ناش، هیدروگراف لحظه-ای کلارک، دوگ، هیبرید و هیبرید توسعه یافته اشاره کرد، در واقع هیچ از این روشها مدل سازی بارش- رواناب نیستند اما از اجزای این مدلسازی هستند. هدف از این تحقیق، بررسی و مقایسه روش های روندیابی فوق، مبتنی برمعادله ذخیره می باشد. روش دوگ، با درنظرگرفتن، زمان انتقال بین آبشارهای مخازن خطی و روش هیبرید بادرنظرگرفتن دو مخزن سری و نامساوی به جای تک مخزن های خطی ناش، برتری خود را نشان داده است. روشهیبرید توسعه یافته، اثرات انتقال را که در روش هیبرید در نظر گرفته نشده است با واردکردن یک کانال خطی میاندو مخزن هیبریدی محاسبه می کند، بهتر از روشهای دیگر عمل کرده است اما روش کلارک انعطاف پذیرتر از سایرروشها است.

Keywords:

روندیابی حوزه آبخیز , ناش , هیدروگراف لحظه ای کلارک , دوگ , هیبرید , هیبرید توسعهیافته