طارق سلامات - داشجوی کارشناسی ارشد، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول

بدرچاچی از شاعران صنعت گرا و پارسی زبان قرن هشتم هجری است.با وجود این که اشعار این شاعر در شبه قاره هند رواج و شهرت یافته، ولی در ایران گمنام مانده است. در پژوهش حاضر، با استفاده از روش تحلیلی – توصیفی، به بررسی سبک شناسی دیوان اشعار بدرچاچی در سه سطح زبانی، ادبی و فکری پرداخته شده است. با توجه به یافته های پژوهش می توان گفت که بدرچاچی از نظر زبانی بیشتر از ردیف های دشوار و قافیه های کمیاب استفاده کرده و همچنین از لغات عربی فراوانی بهره برده است و زبان او از زبان شعرای قرن هشتم کهنه تر است. از نظر ادبی، بیشتر از استعاره و تشبیه بهره گرفته و همچنین دیوان اشعار او مشحون از آرایه های لفظی و معنوی است. از نظر فکری، بدرچاچی شاعری برون گراست و بیشتر قصاید مدحی سروده است و در اشعارش از شیوه خاقانی تقلیده نموده است.

سبک شناسی ، بدر چاچی ، دیوان اشعار بدرچاچی ،