فاطمه غلامیان - کارشناس ارشد پژوهشی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر
سردار کشتکار - کارشناس ارشد پژوهشی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر
حسن کازرونی - کارشناس پژوهشی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر

گیاه لگجی Capparis spinosa L یکی از گونه های بومی و سازگار با مناطق نیمه خشک و شرایط اکولوژیکی استان بوشهر بوده که نقش بسیار مهمی در تثبیت و حفاظت خاک دارد. به منظور بررسی نقش گیاه لگجی در حفظ و پایداری خاک و مطالعه ارتباط بین متغیرهای اکولوژیکی با مناطق پراکنش این گیاه این پژوهش در قالب بلوک های کاملا تصادفی انجام شده است. سپس از طریق روش نمونه برداری خوشه ای مرکب چند مرحله ای 3 رویشگاه در استان بوشهر انتخاب شد. برای بررسی پارامترهای پوشش گیاهی در هر منطقه رویشگاهی از روش تصادفی- سیستماتیک استفاده شد. با توجه به نتایج حاصل از بررسی وضعیت فرسایش در 3 رویشگاه مشخص شد که کمترین میزان فرسایش در منطقه گندم ریز و بیشترین میزان فرسایش در منطقهابوالفیروز بود. در کل نتایج نشان داد که گیاه لگجی نقش بسیار مهمی در بهبود حاصلخیزی خاک دارد و هم چنین نقش مؤثری در کاهش فرسایش خاک به ویژه در ماه های گرم و خشک داشته و در حفاظت خاک تأثیر بسزایی دارد و یکی از عوامل اصلی حفاظت خاک در این رویشگاه ها بوده است. شایان ذکر است که در فصل گرم و سوزاننده تابستان استان بوشهر، گیاه لگجی بخشی از علوفه مورد نیاز دام سبک (بز و گوسفند) را تامین می کند.

لگجی، ریزگرد، فرسایش بادی، استان بوشهر