تأثیراستفاده از الگوی تدریس مبتنی بر یادگیری مشارکتی بر رشد مهارت های اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف تأثیراستفاده از الگوی تدریس مبتنی بر یادگیری مشارکتی بر رشد مهارت های اجتماعی دانش آموزان دوره ابتداییصورت گرفت. روش پژوهشی شبه آزمایشی و از نوع طرح، فقط پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر وپسر دوره اول متوسطه شهر هشتگرد که در سال تحصیلی 93-92 مشغول به تحصیل هستند، بود. و حجم نمونه تحقیق 100 نفر بود که 50نفر در گروه آزمایش، 50 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. در گروه آزمایش، تدریس به شیوه مشارکتی انجام شد، و در گروه های کنترل ازروش تدریس سنتی (سخنرانی) استفاده شد. ابزار آزمون رشد مهارت های اجتماعی ماتسون بود. این پرسش نامه شامل 56 سوال است کهمهارت های اجتماعی مورد نظر این پژوهش را مورد سنجش قرار می دهد. پایایی آزمون با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ 0/86 بوده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر روش های توصیفی (میانگین) از روش آمار استنباطی به منظور مقایسه دو گروه آزمایش و کنترل از لحاظمیانگین نمره کسب شده در مؤلفه های مورد نظر پس از بررسی مفروضات از روش تحلیل کواریانس چندمتغیری استفاده شد.. نتایج آزموننشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل از نظر مهارت های اجتماعی ، رفتار های غیر اجتماعی ، پرخاشگری و رفتارهای تکانشی ، میزان غرور و رابطه با همسالان تفاوت معناداری وجود دارد.

Keywords:

تدریس , تدریس مشارکتی , رشد اجتماعی , دانش آموزان دوره ابتدایی