نقش سرزندگی بافتهای تاریخی برتعاملات اجتماعی ساکنان محله نعلبندان گرگان

تاکنون به ویژگیهای سرزندگی بافت های تاریخی برتعاملات اجتماعی درمطالعات و تحقیقات ایران توجه جدی نشده است بیشتر عرصه های عمومی که امروز درسطح شهرها دیده میشوند محیطهای کسل کننده و غیرجذابی هستند که هیچ انگیزه ای رادرافراد برای رفتن و ماندن درانجا برنمی انگیزند علاوه براین درمیان متخصصان شهری نیز تعریف مشترکی ازویژگی سرزندگی محیطهای شهری و معیارها و عوامل ایجادکننده آن وجود ندارد براین مبنا هدف این مقاله ارایه معیارهای سرزندگی بافتهای تاریخی برتعاملات اجتماعی ساکنان است که درمحله نعلبندان گرگان مورد بررسی قرارگرفته است برای دستیابی به این هدف ابتدا بااستفاده ازتعاریف و مفاهیم مختلفی که ازحدود پنج دهه پیش ارایه شده سرزندگی تعریف می شود سپس معیارهای مختلفی که برای حصول به سرزندگی دربافت های تاریخی درنقاط مختلف دنیا تدوین شده را مرور کرده و با جمع بندی آنها معیارهای عام ایجادسرزندگی پیشنهاد میشوند بااستفاده ازمعیارهای عام و با روش مشاهده عینی عکس برداری توصیفی - تحلیلی و همچنین روش جمع اوری اطلاعات به صورت میدانی میتوان به نتایج خوبی دست یافت ابزار تحقیق شامل دونوع پرسشنامه مربوط به سرزندگی و پرسشنامه مربوط به تعاملات اجتماعی است و درهمین راستا 250 نفر رهگذر 125مردو125زن درخیابان امام خمینی محله نعلبندان بصورت تصادفی انتخاب شدند نتایج بدشت امده ازانجام تحلیلهای استنباطی وتوصیف ی اماری مطالعه حاضر ازنرم افزار spss نشان میدهد که علاوه مولفه هایتنوع نفوذ پذیری کالبد عملکرد ایمنی به ترتیب بالاترین میانگین را دارند

Keywords:

سرزندگی , سرزندگی های بافت های تاریخی , تعاملات اجتماعی , بافت های تاریخی