مهدی فروزانی - دانشیار، گروه شیمی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
حامد تشکریان - استادیار دانشگاه علوم پزشکی بابل، دانشکده پیراپزشکی
سمیه ارسنجانی - دانشجو شیمی آلی، دانشگاه پیام نور مرکز ساری

جیوه یکی از متداولترین آلاینده های آب می باشد که در نتیجه پالایش نفت، دفع نامناسب مواد حاوی جیوه از قبیل باتری ها، رنگ ها،کودهای شیمیایی و... وارد آب و زنجیره غذایی انسان می شود. با توجه به سمیت بالا و اثرات زیانباری که این فلز بر روی انسان، محیطزیست و سایر موجودات زنده دارد، لذا حذف این آلاینده مضر از پساب یک ضرورت اساسی بشمار می آید. یکی از بهترین و موثرترینروش ها برای حذف این آلاینده، سنتز نانوکامپوزیت های مبتنی بر کیتوسان می باشد. این ترکیب غیرسمی، ارزان و برگرفته از طبیعت(زیست تخریب پذیر) می باشد. این ترکیب در ساختار خود داری گروه آمین است که قویاً با یون های فلزی وارد واکنش می شود. بههمین منظور نانوکامپوزیت کیتوسان/ کلینوپتیلولیت عامل دار شده، با هدف تقویت این بیوپلیمر سنتز گردیده و کارایی آن در حذفجیوه (II) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمایشات مربوطه نشان می دهد که این نانوکامپوزیت عمل حذف را به شکلمطلوب و موثرتری در راستای شیمی سبز انجام می دهد، بطوریکه برخلاف سایر نانوکامپوزیت های طراحی شده، عمل حذف درشرایطی ملایم و در مدت زمان کوتاه صورت می پذیرد.

جاذب، جیوه (II)، بیوپلیمر، کیتوسان، نانوکامپوزیت