هویت ایرانی - اسلامی؛ بنیاد انسجام و اقتدار ملی

هویت هر فرد و جامعه ممیز او از دیگران است. استمرار عناصر تمیز و تفکیک در ساحت شکلی و محتوایی بستگی به میزان پیوند و اجزاء تشکیل دهنده آن ها با یکدیگر دارد. اگر عوامل غیریت ساز نظیر فرهنگ و عقاید از غنا و محتوای اصیل و زیست مدارانه برخوردار شد، در این صورت شکل گیری پدیده ای به نام همگرایی و انسجام در حلقه بزرگ پایدار و ممکن خواهد شد. وجاهت و شأنیت هویت ها بستگی به چگونگی قرار گرفتن هویت های زیر مجموعه دارد. مجموعه هویت های اندیشه ای و باور، تولید کننده اقتدار و احتشام سیاسی و ملی است. جمهوری اسلامی ایران به طور استثنایی از مولفه های متعدد و بسیار اصیل و جذاب نظیر تاریخ کهن، نوع زندگی و آیین آسمانی اسلام برخوردار است. تلازم، تعامل و هم افزایی ویژه فرهنگ ایرانی با اندیشه های الهی اسلام هویت ممتاز و قدرتمندی ایجاد کرده است، به طوری که امروزه ایران بدون اسلام و اسلام بدون رایحه های لطیف ایرانی قابل تصور نیست که دارای نسبت مستقیم و قوی با یکدیگر است. با اینکه هویت ملی ایرانی از حیث انسانی از تنوع و خرده فرهنگ های متعدد زبانی، نژادی و سنتی برخوردار هستند، اما گفتمان مشترک دیانت و سیادت قدسی همه آنها را با شخصیت و جایگاه ویژه شان حفظ نموده، همزمان آنها را در کنار هم قرر داده است. چون موجب اقتدار درونی و بیرونی می گردد. به عبارت دیگر هویت ملی - اسلامی رمز استقلال، قدرت کشور و مانعی در برابر قدرت ها است. هیچ استقلال و انسجام مقتدری حاصل نمی شود مگر این که آن ها را شناخته و به آن ها باور و اعتقاد داشته باشیم. این مقاله دنبال پاسخ به این سوال است که عوامل انسجام و اقتدار ملی کشو ایران چیست و چگونه حاصل می شود. پاسخ به این سوال ما را به این فرضیه رهنمون می کند که هویت ملی نقش بنیادین در تحقق انسجام و همگرایی دارد و شاکله اصلی این هویت بر دو عنصر ایرانیت و اسلامیت استوار است. روش تحقیق بررسی توصیفی و علمی رابطه میان اجزاء گزینش شده هویت ملی بر اساس اسناد و مدارک مکتوب است.

Keywords:

هویت , ایران , اسلام , انسجام ملی , اقتدار , همدلی