تحقق پایداری توسعه فرهنگی از کریدور گردشگری ادبی – فرهنگی با رویکرد تحکیم هویت ملی (مطالعه موردی: استان سیستان و بلوچستان)

ملتی که کنترل تاریخ و گذشته خود رادر دست داشته باشد و این دو را در شکل میراث و از راه ارائه تفسیری عالمانه، روایت گونه و مخاطب محور به شهروندان خود و سایرین انتقال دهد، می تواند به شناخت، تعامل، همگرایی و ساخت هویتی یکدست و نیرومند در عین حفظ تفاوت ها دست یابد. یکی از مهم ترین میراث های هر ملتی، ادبیات آن است که تجلی گاه خلاقیت و مظهر خودباوری ملت هاست. گردشگری ادبی – فرهنگی با افزایش حس میهن پرستی به تحکیم هویت ملی و امنیت ملی می انجامد. ازاین رو گردشگری ادبی – فرهنگی در استان سیستان و بلوچستان که اقوام مختلف و با آداب و آئین های گوناگون در کنار هم زندگی می کنند، به عنوان موضوع پژوهش انتخاب شده است. برای جمع آوری داده های مورد نیاز، از روش ترکیبی استفاده شده است. جامعه آماری شامل گردشگران این استان و متخصصین گردشگری می باشد. روش انجام تحقیق توصیفی تحلیلی بوده و جزو تحقیقات کاربردی است. در ابتدا نرمال بودن متغیر تحقیق با آزمون کولموگروف – اسمیرنف مورد ارزیابی قرار گرفت که سطح معناداری تمامی متغیرها بیشتر از 05/0 بوده است. از آزمون t برای آزمون فرضیه ها استفاده شده است که در فرضیه اول آماره t با مقدار 75/3 نشان می دهد که جاذبه های ادبی (آئینی) و فرهنگی یکی از عوامل مهم و اساسی در توسعه گردشگری این استان مرزی است، اما میزان آماره t در آزمون دوم 66/1 می باشد که نشان می دهد بازاریابی و تبلیغات نامناسب به تنهایی، علت عدم اقبال این استان، در جذب گردشگران نمی باشد

Keywords:

توسعه پایدار فرهنگی , تحکیم هویت ملی , گردشگری ادبی – فرهنگی , مدل رگرسیون , آزمونt