محمدجواد رنجکش - استادیار روابط بین الملل دانشگاه فردوسی مشهد
فاطمه صمدی فرد - دانش آموخته کارشناسی ارشد روابط بین الملل دانشگاه فردوسی مشهد

نحوه مناسبات و منازعات ایران و عربستان به عنوان شاخص ترین بازیگران منطقه غرب آسیا از اهمیت زیادی برخوردار است.در سال های پس از انقلاب اسلامی با توجه به جایگاه منطقه ای و اختلافات ایدئولوژیک جمهوری اسلامی ایران و عربستان ، روابط دو کشور پر از فراز و نشیب و بعضا همراه با تخاصم های دیپلماتیک و ایجاد توازن قوا علیه یکدیگر نمود یافته است.تحولات اخیر منطقه خاورمیانه بعد از حادثه 11 سپتامبر و درگیری کشورهای منطقه با تروریسم و گروهای افراطگری موجب افزایش تنش های منطقه ای و حمایت هر دو کشور از یکی از طرفین مخاصمه در قالب حمایت عربستان از مخالفان دولت بشار اسد و گروههای داعش و القاعده از یک سو وحمایت ایران از دولت سوریه، انصارالله یمن،حزب الله لبنان از سوی دیگر گشته است. توازن قوای این دو کشور کماکان متاثر از فضای فرهنگی و سطح توسعه منطقه بوده و دربردارنده اشکال سخت افزارانه و قرن نوزدهمی سیاست بین الملل می باشد.حال پرسش این نوشتار آن است که ائتلاف های منطقه ای عربستان با گروههای تروریستی چه تاثیری بر انسجام قومی /نژادی در پاره ای از مناطق ایران دارد؟انگاره نویسندگان بر آن است که با عنایت به مفهوم ملت بودگی در جامعه سیاسی ایران اقدامات خارجی واگرایانه از پیامدهای اندکی بر انسجام و همبستگی اقوام ایرانی برخوردار بوده و بیشتر حالت بازدارندگی دارد.جهت پاسخگویی به پرسش مطروحه در این پژوهش سعی شده از رهیافت موازنه قوا(واقعگرایی کلاسیک)که گویای موازنه سخت است،داده های جمع آوری شده تبیین و تحلیل شوند.

موازنه قوا،ایران،عربستان،انسجام قومی،ملت بودگی ،بازدارندگی