ریحانه صالح آبادی - دانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی دانشگاه تربیت مدرس
محسن جان پرور - استادیار جغرافیای سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد

ایران سرزمینی است غنی، با تنوع طبیعی-فرهنگی بسیار بالا که می توان از آن به نحو مطلوبی در جهت رشد و توسعه و حفظ امنیت ملی بهره گرفت. تکثر قومیت ها یکی از انواع این تنوع محسوب می گردد که به زعم تصویر عموما منفی ایجاد شده از قومیت ها و اینکه گاهی از آنها به مثابه تهدیدی اساسی برای انسجام و حفظ امنیت و یکپارچگی ملی یاد کرده اند، می توان از دیدی دیگر به قومیت ها نگریست و از آن ها به عنوان ابزاری مهم برای توسعه بهره گرفت. با توجه به اینکه، موضوعات نظم اجتماعی، انسجام اجتماعی، استانداردکردن رفتارها و همینطور توسعه و غنای فرهنگی همیشه مورد توجه است، مقاله حاضر با روش توصیفی تحلیلی درصدد تبیین این موضوع است که وجود قومیت ها به کشور ما فرصتی داده تا بتواند در عرصه ملی و فراملی شکوفا شود. در این مقاله استدلال می شود که در عرصه ملی وجود قومیت ها می تواند مزیت هایی از جمله تقویت و یکپارچگی ملی، حفاظت و کنترل مرز، تقویت مبانی قدرت داخلی و ... و در عرصه فراملی فرصت هایی از جمله تاثیرگذاری بر سیاست خارجی، منطقه ای و اقتصادی و ... داشته باشد. یکی از فرصت هایی بسیار مهمی که تنوع قومی می تواند ایجاد کند امکان توسعه نقش منطقه ای کشور است، به ویژه زمانی که زبانه های قومی، کشورهای همجوار و شاید چند کشور را در بربگیرد. در نهایت می توان بیان نمود، وجود قومیت های مختلف و ارتباط صحیح آنها با هم ضمن ممانعت از چالش ها و کشمکش های اجتماعی موجب نظم و انسجام اجتماعی و توسعه می گردد

قومیت، گروه های قومی ایران، جمهوری اسلامی ایران، فرصت ها