شهیندخت صانعی - دکترای زبان و ادبیات فارسی ، استاد پژوهشگاه دفاع مقدس
محمد ودودحیدری - پژوهشگر سیاسی اجتماعی و مدرس دانشگاه شهید بهشتی

در مقاله « نقش تعامل زبان و ادبیات فارسی و کردی در ایجاد همدلی و انسجام و اقتدار ملی » ، به این مهم توجه شده است که ملت ایران، ترکیبی از اقوام، زبان ها و گویش های مختلف است که بعضاً زبان بومی آنها غیرفارسی است و با توجه به این که زبان بومی قومیت ها در ایران بیش از همه مورد توجه جریانات قوم گرا قرار گرفته و دستاویزی برای هجمه به وحدت ملی و تمامیت ارضی و به خطر انداختن انسجام و اقتدار ملی شده است، در این تحقیق سعی بر آن است که از بعد اجتماعی موضوع زبان بومی اکراد و رابطه تنگاتنگ آن با زبان فارسی و مبارزه با بحران هویت و هویت قومی و ملی بررسی شود و به این پرسش پاسخ دهد که « آیا تعامل زبان و ادبیات فارسی و کردی در ایجاد همدلی و انسجام و اقتدار ملی نقش داشته است؟» این تحقیق بر اساس اهداف پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی است که هدف آن یافتن ریشه های انسجام و اقتدار ملی با تأکید بر همگرایی قوم کرد در حیطه زبان و ادبیات است. و به این نتیجه می رسد که قوم بزرگ کرد با توجه به این که دین، فرهنگ، زبان و سرزمین چهار مؤلفه اساسی تشکیل دهنده هویت هر ملتی است، با زبان فارسی که مهمترین مؤلفه هویت ملی کشور ایران است تعامل نموده و این در حالیست که عده ای می کوشند زبان ملی را در مقابل زبان های قومی و محلی قرار دهند، اما زبانهای محلی مانند کردی با نشر آثار پر ارزش خود به همگرایی و انسجام هویت ملی یاری داده است

زبان ، ادبیات ، فارس ،کرد ، قومیت، همدلی ، اقتدار ملی