نازنین میری - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد،گروه زراعت و اصلاح نباتات، مشهد
رویا رضائیان دلویی - عضو هیئت علمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد،گروه زراعت و اصلاح نباتات، مشهد
رضا صدرآبادی حقیقی - عضو هیئت علمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد،گروه زراعت و اصلاح نباتات، مشهد

این پژوهش به منظور تعیین حداقل غلظت بازدارندگی و حداقل غلظت کشندگی اسانس زیره سبز علیه باکتری Xanthomonas campestris با استفاده از روش ماکروبراث دایلوشن ا نجام گرفت. کلیه آزمایشات در قالب طرح فاکتوریل به صورت کاملاً تصادفی با 3 تکرار انجام شد. ابتدا اسانس با غلظتهای مختلف شامل 0/004% ، 0/008% ، 0/016% ، 0/032% ، 0/062% ، 0/125% ، 0/25% ، 0/5% ، 1% ، 2% ، 4% در محیط کشت مغذی تهیه گردید. سپس به هر کدام از لوله ها cfu/ml 10 6 محیط کشت تلقیح گردید. حداقل غلظت بازدارندگی برای اسانس زیره سبز علیه باکتری Xanthomonas campestris لوله ای در نظر گرفته شد که در آن کدورت قابل مشاهده ای ایجاد نشده بود. برای تعیینحداقل غلظت کشندگی از لوله هایی که رشد قابل مشاهده نداشت، برداشته و روی محیط کشت آگار مغذی کشت داده شد. دراین مطالعه حداقل غلظت بازدارندگی رشد معادل 1 درصد و حداقل غلظت کشندگی معادل 2 درصد تعیین گردید. نتایج بدست آمده از این مطالعه نشان داد که عصاره زیره سبز به عنوان ترکیبی موثر بر علیه باکتری زانتوموناس کمپستریس بوده و می توان از آن بهعنوان ترکیب ضد باکتریایی طبیعی در مبارزه با باکتریهای بیماری زا استفاده نمود.

اسانس زیره سبز ، Xanthomonas campestris ، حداقل غلظت بازدارندگی، حداقل غلظت کشندگی