محمد رحمان پور - دانشجوی دکتری علوم تربیتی دانشگاه اصفهان، مدرس مدعو، گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، ایران
احمدرضا نصراصفهانی - عضو هیئت علمی گروه علوم تربیتی دانشگاه اصفهان
سیدامیرحسن منجمی - عضو هیئت علمی گروه مهندسی کامپیوتر دانشگاه اصفهان

توسعه فن آوری اطلاعات در قرن بیست و یکم تحولی عظیم در موسسات آموزش عالی ایجاد کرده است که نمونه بارز آن توسعه آموزش های الکترونیکی و مجازی بوده است. نسل پیشرفته تر این تحولات سیستم مدیریت یادگیری است که درصدد ایجاد تحول پیشرفته در یادگیری های الکترونیکی است. بکارگیری این سیستم مستلزم وجود عواملی است که در این پژوهش بررسی می شود. لذا با استفاده از روش تحلیلی- استنباطی این عوامل در قالب سه عامل اصلی شامل: 1-ویژگی های خاص سیستم مدیریت یادگیری (قابلیت یادگیری، قابلیت آموزش)، 2-مهارت در استفاده از فن آوری اطلاعات و ارتباطات و 3-زیرساخت های دانشگاه بررسی شده است. نتایج حکایت از آن دارد که در عامل اول، شیوه طراحی و سازماندهی محتوا، کارایی و اثربخشی آموزش و همچنین رضایت استفاده کننده، در عامل دوم، مهارت در استفاده از سخت افزار و نرم افزار و خدمات اینترنت، و در نهایت در عامل سوم، کمیت و کیفیت زیرساخت های دانشگاه، به عنوان عناصر مهم شناخته شدند.

فن آوری اطلاعات سیستم مدیریت یادگیری، آموزش عالی