سید سجاد عرب زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران – مهندسی زلزله، دانشگاه تبریز، دانشکده مهندسی عمران
سجاد محرم زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران – سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر
بهزاد اسدی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران- ژئوتکنیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین المللی جلفا

مطالعات نشان می دهند آن هنگام که منبع زلزله در 10 تا 15 کیلومتری از ناحیه شهری باشد، زمین لرزه ها منجر به آسیب های قابل توجه بر روی ساختمان ها و تلفات عمده می شوند. در واقع، انرژی زلزله جلوی گسیختگی در حال انتشار جمع می شود و در ناحیه جهت روبه جلو بصورت پالس سرعت بزرگ بیان می شود. شهر تبریز به عنوان مرکز استان آذربایجان شرقی و یکی از شهرهای قدیمی در شمال غرب ایران می باشد. این شهر توسط گسل های فعال متعددی احاطه شده که منجر به زمین لرزه های ویرانگر در طول تاریخ ایران شده اند. یکی از فعال ترین گسل ها، در بخش شمالی شهر و در فاصله نزدیکی از ناحیه شهری است. بعلت وجود مراکز صنعتی و مالی متعدد و نیز بناهای تاریخی، آنالیز خطر لرزه ای با در نظر گرفتن تاثیر ناحیه نزدیک گسل، پروژه ملی و منطقه ای می باشد. این مقاله در تلاش است تا طیف خطر یکنواختی از منطقه تبریز با در نظر گرفتن گسل های فعال در حومه آن تولید کند. این مطالعه، طیف های زلزله تولید شده برای حوزه ی نزدیک گسل را با طیف های زلزله قراردادی برای ناحیه دور گسل در منطقه تبریز مقایسه می کند. اختلاف دو طیف نشان می دهد که پالس هایی با بازه طولانی در رکوردهای نزدیک، فاکتور مهمی در تخریب ساختمان ها می باشند.

طیف های یکنواخت ، نزدیک گسل ، دور گسل ، منطقه تبریز ، خطر زلزله ،