تغییرات عمق موهو در حاشیه جنوبی البرز مرکزی با برگردان توابع گیرنده و پاشندگی امواج سطحی

در این مطالعه ساختار سرعتی پوسته در زیر دو ایستگاه باند پهن شبکه لرز ه نگاری ملی ایران (INSN) دماوند و تهران، واقع در البرز مرکزی نزدیک شهر تهران با روش برگردان همزمان توابع گیرنده موج P و منحنیهای پاشندگی سرعت فاز و گروه موج رایلی مورد بررسی قرار گرفت. جهت تعیین توابع گیرنده از روش تکرار واهمامیخت در حوزه زمان لیگوریا و آمون (1999) و دور لرزهایی با طول مسیر دایره بزرگ چشمه- گیرنده بزرگتر از °30 و کوچکتر از °90 و بزرگای بیش از 5 استفاده گردید که در فاصله سال های 2009 تا 2013 در این ایستگاهها به ثبت رسیده اند. منحنیهای پاشندگی سرعت گروه و فاز موج رایلی از مطالعه ی رحیمی (1390) بر روی ساختار پوسته و گوشته ی بالایی فلات ایران در بازه ی دوره ی تناوبی 20 تا 80 ثانیه تامین شده است. توابع گیرنده، پاسخ ساختار محلی زمین به رسید تقریباً قائم امواج P در زیر یک لرزه سنج سه مؤلفه ای را نشان می دهند و به تباین های سرعت موج برشی حساس هستند. ناهماهنگی عمق- سرعت در اطلاعات توابع گیرنده باعث غیریکتایی مساله ی برگردان می شود، اما با دخالت دادن اطلاعات حاصل از سرعت مطلق برآوردهای پاشندگی و برگردان هم زمان این دو مجموعه ی داده ای، می توان بر این محدودیت غلبه کرد. با این کار، اطلاعات دقیقتری درمورد ساختار پوسته ای فراهم می شود.ن تایج این مطالعه نشان می دهند که عمق ناپیوستگی موهو در زیر ایستگاه تهران (THKV) 51-50 کیلومتر و در زیر ایستگاه دماوند (DAMV) 50-49 کیلومتری می باشد و عمق موهو به طور متوسط در زیر البرز مرکزی 50 کیلومتر می باشد.

Keywords:

البرز مرکزی , ساختار پوسته ای , توابع گیرنده , برگردان همزمان ,