محمدرضا صابرپور - کارشناس ارشد مهندسی عمران- گروه مشارکت مهندسین جاماب وزیستاب

در سال های اخیر با احداث شبکه های فرعی آبیاری و زهکشی و تجهیز و نوسازی اراضی، گام های مؤثرتری نسبت به گذشته بویژه در دولت یازدهم جهت تکمیل شبکه های آبیاری و زهکشی استان خوزستان برداشته شده است. با این اقدامات ضمن بهره گیری از سرمایه گذاری های انجام شده در شبکه های اصلی، افزایش راندمان آبیاری، اشتغال زایی و بهبود تولید محصولات کشاورزی را به دنبال داشته است. به منظور سرعت بخشیدن اجرای شبکه های فرعی آبیاری، (احداث کانال های درجه سه) با توجه به مزیت های نسبی کانالت (قطعات پیش ساخته بتنی با مقطع نیم بیضی) نسبت به بتن درجا در اکثر پروژه ها، کانالهای درجه سه طرح 550 هزارهکتاری استان های خوزستان و ایلام بصورت کانالت در حال اجرا می باشد. از مزایای مهم استفاده از کانالت، صنعتی سازی آن در کارخانه است که امکان کنترل کیفیت مراحل تولید بهتر فراهم می باشد. در شبکه های اجرا شده و در دست اجرای کانالت، دو مورد آب بندی کانال ها و پرکردن فاصله (درز) بین دو کانالت مجاور بسیار مهم است و عدم توجه به آن در آینده خسارت هایی در مرحله نگهداری و بهره برداری از نظر هیدرولیکی، سازه ای و حتی چشم انداز فعالیت اجرا شده بدنبال خواهد داشت. در این مقاله سعی شده است ضمن اشاره به برخی مشکلات ناشی از عدم آب بندی مطلوب کانالت ها، ضرورت پرکردن فاصله (درز) بین دو کانالت مجاور در محل تکیه گاه (زین و پایه) بررسی گردد.

کانال پیش ساخته، کانالت، شبکه های فرعی آبیاری، آب بندی، پرکردن درز کانالت ها