نیما توکلی شیرازی - کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش مهندسی آب، دانشگاه سیستان و بلوچستان

میزان مصرف آب های تجدید شونده در ایران نشان می دهد که برپایه شاخص های جهانی کشور ما وارد مرحله بحران آب شده است. علاوه بر این رودخانه ها از مهمترین منابع تأمین آب می باشند؛ ولیکن بدلیل پذیرش گسترده پساب های شهری و صنایع به شدت در معرض خطر آلودگی قرار دارند. از این رو حفاظت از رودخانه ها به عنوان سرمایه ای ملی و یکی از منابع مهم آبی کشور ضرورتی انکارناپذیر است. تغییر کیفیت آب رودخانه ها بدلیل تخلیه بی رویه زهکش های مسموم به انواع مواد شیمیایی، کشاورزی، فاضلاب های صنعتی، شهری و انواع دخل و تصرف ها در این ماده حیاتی که در طول مسیر رودخانه بوجود می آید ضرورت آگاهی از اطلاعات و بررسی های کیفی و علمی مربوطه را توصیه می کند. یکی از روش هایی که در مدیریت کیفی آب می توان از آن به عنوان یک ابزار مدیریتی قوی برای تصمیم گیری های مربوطه استفاده کرد؛ شاخص های کیفی (آلودگی)» می باشد. در این مقاله پس از بررسی های انجام شده توسط شاخص های کیفی و آلودگی آب برروی رودخانه کارون و دز نتیجه می شود، هنگامی که یک یا چند پارامتر ویژه بر روی تصمیم گیری های اخذف شده از شاخص مربوطه تأثیر قابل توجهی داشته باشد، استفاده از (NSFWQI(m ترجیح داده می شود. نحوه بکاربردن شاخص OWQI نیز مانند (NSFWQI(m می باشد. با این تفاوت که کلیه پارامترها از اثر و اهمیت یکسانی در تصمیم گیری بر اساس میزان شاخص، برخوردار هستند. شاخص LandWehr نیز همانند شاخص (NSFWQI(m می باشد با این تفاوت که بدلیل کمبود آمار مربوط به اندازه گیری تعدادی از پارامترهای لازم، این شاخص از دقت زیادی برخوردار نمی باشد. بطور کلی با توجه به کلیه نکات شاخص (NSFWQI(m بعنوان شاخص منتخب توصیه می گردد.

مدیریت کیفی آب، شاخص های کیفی، پهنه بندی کیفی رودخانه