امکان سنجی اجتماعی تغییر روش آبیاری سطحی به روشهای نوین آبیاری در شبکه های فرعی آبیاری و زهکشی (مطالعه موردی: واحدهای عمرانی احمد آباد،ابوحمیظه و ساریه دشت آزادگان استان خوزستان)

جلگه خوزستان در پایاب حوضه آبریز کرخه علیرغم داشتن پتانسیل های بالای منابع آب و خاک و شرایط اقلیمی مناسبدر جهت افزایش تولید محصولات کشاورزی و نقش آفرینی آن در ارتقاء امنیت غذایی کشور، بدلیل توسعه اراضی کشاورزی دراستان های بالادست و تعریف سیمای طرحهای توسعه متناسب با شرایط فنی اجتماعی اقتصادی دهه های گذشته از یک سو و از سوی دیگر وقوع خشکسالی های متناوب اخیر و تغییر احتمالی اقلیم، با چالش جدی در مدیریت عرضه و تقاضای آبمواجه شده است. آخرین مطالعات انجام شده در سطح حوضه آبریز _ با هدف بهینه سازی سدهای برق آبی حوضه_ حاکی ازآن است که در صورت اجرای کلیه طرحهای توسعه تعریف شده در استان های مشترک حوضه آبربز و محقق شدن تمامیاهداف تعیین شده اعم از راندمان آبیاری، کمبود آب قابل توجه ای در گستره حوضه آبریز رخ خواهد داد.از آنجائیکه شبکه های اصلی پایاب کرخه ساخته شده است، ضرورت دارد با توجه به شرایط فوق، روش آبباری شبکه هایفرعی با هدف استفاده حداکثری از روش های نوین آبیاری (تحت فشار و کم فشار) مورد بازنگری و در صورت نباز تغیبر قرارگیرد. اما این تغییر_ فناوری نوین استفاده از سیستم های آبیاری_ نوآوری در کشاورزی به حساب می آید که باید ضمن سازگاربودن با شرایط جغرافیایی و محیطی و مسائل فنی، مورد پذیر کشاورزان (بعنوان مدیران مزرعه) قرار گیرد. این مقاله بر آناست که ضمن ارائه و معرفی شاخص ها و معیارهای اجتماعی تغییر شیوه آبیاری و زهکشی در شبکه های فرعی دشت آزادگاناستان خوزستان، با استفاده از سیستم تصمیم گیری اند معیاره MCDM و با روش تحلبل سلسله مراتبی AHP ، اولویت هایاستفاده از انواع آبیاریها را معرفی نماید.

Keywords:

امکان سنجی اجتماعی , تغییر شیوه آبیاری , شیوههای نوین آبیاری , دشت آزادگان