نقش بی بدیل ترویج کشاورزی در اثربخشی طرح پانصد و پنجاه هزار هکتاری

موقعیت اقتصادی هر کشوری وابسته به کارکرد درست و هماهنگ بخش های اقتصادی آن شامل کشاورزی، صنعت و خدماتاست. افزایش نیاز به محصولات کشاورزی براثر رشد جمعیت، کمبود منابع و خشکسالی های اخیر سبب شده که حرکت به سمتبکارگیری روشهای نوین کشاورزی در جهت استفاده بهینه از منابع تولید از قبیل منابع آبی در راستای افزایش عملکرد و رشدتولیدات پایدار بخش کشاورزی جهت تأمین نیازهای غذایی جمعیت فزاینده کشور و افزایش درآمد به عنوان استراتژی اصلی موردتوجه قرار گیرد. لذا در طی سالهای اخیر با اهمیت منابع تولید بخش کشاورزی بالا بردن دانش و آگاهی کشاورزان در راستایاحیاء اراضی کشاورزی و مدرنیزه کردن آنها در کشور به ویژه در طرح 550 هزار هکتاری مورد تأکید قرار گرفته است. با توجه بهعدم استفاده مناسب از اراضی، در این طرح توسعه افقی و عمودی صورت گرفت. توسعه طرح، ابتدا کارهای زیرساختی و پس از آناستفاده از شیوه های نوین کشاورزی را طلب میکند که باعث تغییر در نگرش، دانش و مهارت کشاورزان میشود. بدیهی استمتولی ایجاد این تغییر، ترویج کشاورزی است که نقش بیبدیلی دارد. در این پژوهش سعی بر آن است تا با نگاهی به اثرگذاریبرنامه ها و روشهای مختلف ترویجی در بالا بردن دانش و توانمندسازی بهرهبرداران بخش کشاورزی در کشورهای مختلف به یکدیدگاه مناسبی پیرامون اهمیت برنامه ها و روشهای ترویجی در افزایش کارایی و اثربخشی طرح پانصد و پنجاه هزار هکتاری دستپیدا کنیم. این تحقیق به صورت کتابخانه ای انجام گرفت که پس از فیش برداری از مطالعات انجام شده، در قالب مقاله ارائه گردیده است. نتایج نشان میدهد که بکارگیری برنامه ها و روشهای مختلف ترویجی نقش بی بدیلی در بالا بردن دانش، آگاهی و توانمندکردن بهره برداران طرح پانصد و پنجاه هزار هکتاری و درنتیجه توسعه پایدار کشاورزی ایفا می کند.

Keywords:

ترویج کشاورزی , دانش کشاورزان , طرح پانصد و پنجاه هزار هکتاری