مسلم شیرزادی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر، گروه روان شناسی بالینی، بوشهر، ایران.
علی پولادی ریشهری - عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور بوشهر، ایران،
یوسف دهقانی - عضو هیئت علمی دانشگاه خلیج فارس،بوشهر،ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر سلامت عمومی افراد مبتلا به HIV+ مقیم در مجتمع حرفه آموزی و کار درمانی فارس) زندان پیربنو( سال92-91 انجام گرفت. روش: این پژوهش یک روش آزمایش بود، که به صورت پیشآزمون و پس آزمون با گروه کنترل صورت گرفت. جامعه آماری شامل تمامی افراد مبتلا به اچ آی وی مقیم در زندان پیربنو در سال92-91 بود .حجم نمونه شامل 11 نفر ) 8 نفر در گروه آزمایش و 8 نفر در گروه کنترل( به صورت تصادفی انتخاب شدند. قبل و بعد از شروع جلسات درمان تست سلامت عمومی) GHQ ( ازافراد گرفته شد، گروه آزمایش 11 جلسه درمان شناختی/ رفتاری دریافت نمود و گروه کنترل هیچگونه آموزشی دریافت نکرد.ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه سلامت عمومی 98 سوالی بود که به صورت پیش آزمون- پس آزمونانجام گرفت.یافتهها:یافتهها نشان داد که درمان شناختی/ رفتاری در نشانه های جسمانی، اضطراب،کارکرد 1 تاثیر دارد. نتیجه گیری:چون بیماری ایدز یک بیماری / اجتماعی،افسردگی بیماران مبتلا به اچ آی وی در سطح 11مزمن و غیر قابل درمان می باشد، فرد به محض اینکه به بیماری خود پی می برد از لحاظ روحی دچار افت قابل توجهی شده و عملکرد اجتماعی ،شغلیش مختل می شود و احساس ناامیدی و بی ارزشی می کند. با بکار بردن مداخلات روانشناختی می توان باعث ایجاد روحیه در فرد شد و گام مهمی در سلامت عمومی وی برداشت. از بین تعداد بیشمار روشهای درمان روانشناختی،تکنیک شناختی- رفتاری به فرد کمک می کند تا با ایجاد روشهای صحیح روانی و عاطفی بتواند با محیط خود سازگاری حاصل نموده و برای حل مشکلات خود از راههای مطلوب اقدام نماید.

درمان شناختی ، رفتاری، نشانه های جسمانی، اضطراب، کارکرداجتماعی، افسردگی