مریم عزیزی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی
حسین حسن آبادی - استادیار دانشگاه فردوسی مشهد
بهروز مهرام - دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد
مرتضی سعیدی - دانشیار دانشگاه علوش پزشکی مشهد

دردمزمن یک مشکل اصلی پزشکی فردی اجتماعی است و یک تهدید اشکار برای سلامت جسمانی و روانی می باشد شیوع بالا و ایجادپیامدهای منفی درازمدت برسلامت روان نیازبه درمان موثر را برجسته می کند پژوهش حاضرباهدف بررسی اثربخشی برنامه درمان مبتنی برپذیرش و تعهد ACT بربهبود تاب آوری افراد مبتلا به سردرد مزمن انجام شد این پژوهش ازنوع شبه ازمایشی بود که درآن ازپیش ازمون و پس ازمون باگروه ازمایش و کنترل استفاده شد جامعه تحقیق افراد با شکایت سردرد درشهر مشهد بین سنین 20تا40 سال دارای تحصیلات حداقل سوم راهنمایی که به مدت 3 ماه تجربه سردرد داشتند بودند براساس نمونه گیری هدفمند و مصاحبه بالینی 20نفر زن انتخاب و بطور تصادفی دردوگروه کنترل و ازمایش قراداده شدند داده ها به کمک مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون CDRS قبل و بعداز 8جلسه درمان گروهی ازهر دوگروه جمع اوری شد و بااستفاده ازنرم افزار SPSS و ازمون تحلیل کوواریانس تک متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت این پژوهش نشان داد که برنامه درمانی مبتنی برپذیرش و تعهد منجر به افزایش تاب آوری P<0/05 افراد مبتلا به سردرد مزمن شد

سردرد مزمن ، برنامه درمان مبتنی برپذیرش و تعهدACT ، تاب آوری