محمد محمودوند

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سلامت روان با شادکامی دانشجویان انجام شده است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی واز نوع همبستگی بوده که جامعه آماری آن شامل کلیه دانشجویان علوم تربیتی)کارشناسی، کارشناسی ارشد( دانشگاه سیستان وبلوچستان به تعداد 044 نفر می باشد. روش نمونه گیری از نوع تصادفی ساده بوده که بر اساس جدول مورگان ) 691 نفر ( به عنوان نمونه مورد بررسی قرار گرفت. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه 82 سوالی سلامت عمومی) GHQ ( گلدبرگ) 6999 ( و پرسشنامه 89 سوالی شادکامی آرجیل و کراسلند) 6929 ( می باشد. روایی پرسشنامه ها از نوع محتوایی و پایایی آنها با استفاده ازضریب آلفای کرونباخ برآورد شده است. برای تحلیل آماری داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل آزمون ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t مستقل استفاده شده است. نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین سلامت روان و شادکامی دانشجویان رابطه معنادار و مثبت وجود دارد. نتایج آزمون t مستقل نشان داد که بین سلامت روان و شادکامی بر حسب وضعیت تأهل دانشجویان تفاوت معناداری وجود ندارد.

سلامت روان، شادکامی، آموزش