الگوی مقاومت چند دارویی انتروکوکوس فکالیس در سویه های جداشده از نمونه های بالینی

زمینه و هدف: آنتروکوک ها درحال حاضر بعنوان یکی از مهمترین علل مرگ و میر در بیماران بستری به شمار می آیند. آنتروکوکها چهارمین عامل ایجاد کننده عفونت های بیمارستانی می باشد. هدف از این مطالعه شناسایی مولکولی انتروکوکوس فکالیس وتعیین مقاومت دارویی آن در سویه جدا شده از نمونه های بالینی در بیمارستان ها و مراکز درمانی شهر مرند و تبریز بود.مواد و روشها: 200 نمونه انتروکوک از بیمارستانها و مراکز درمانی مرند و تبریز جمع آوری گردید. گونه های انتروکوک با روشهایمتداول استاندارد فنوتیپی شناسایی شده و آزمون حساسیت به آنتی بیوتیک ها طبق روش استاندارد دیسک دیفیوژن CLSI انجامشد. مقاومت دارویی (MIC) با روش E.test بر روی نمونه های مقاوم به ونکومایسین انجام پذیرفت.نتایج: از بین 200 نمونه ایزوله، 100 نمونه انتروکوکوس فکالیس شناسایی شد. نتایج آزمون حساسیت به آنتی بیوتیکها نشان داد کهگونه انتروکوکوس فکالیس بیشترین مقاومت را نسبت به آنتی بیوتیک های پنی سیلین (83 %)، تتراسایکلین (43 %) وسیپروفلوکساسین (41) و بیشترین حساسیت رو به آنتی بیوتیک لاین زولید (87 %)، ایمی پنم (85 %) و تیکوپلانین (70 %) نشان دادند.MIC برای نمونه های مقاوم به ونکومایسین بین 32 تا 256 میکروگرم به دست آمد. 60 درصد از نمونه ها دارای مقاومت چنددارویی بودند.نتیجه گیری: ظهور مقاومت به چند آنتی بیوتیک و میزان مقاومت بالا به ونکومایسین در سویه های انتروکوکوس فکالیس شایانتوجه است. زیرا انتخاب درمان مناسب جهت عفونتهای ایجاد شده توسط انتروکوک کاهش می یابد.

Keywords:

انتروکوکوس فکالیس , انتروکوکوس مقاوم به ونکومایسین , نمونه های بالینی