جواد سیاحی - دانشجوی کارشناسی ارشد میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر
بهبود جعفری - گروه میکروبیولوژی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی اهر، ایران
ابوالفضل قربانی - گروه علوم دامی، واحدشبستر، دانشگاه آزاد اسلامی شبستر، ایران

سابقه و هدف: عفونت های ناشی از انتروکوکوس ها در تمامی دنیا در حال افزایش است . مقاومت این باکتر یها به آنتی بیوتیک هاباعث کاهش تأثیر این آنتی بیوتیک ها در دیواره این باکتری ها می شود لذا هدف از این مطالعه تعیین فراوانی و مقاومت آنها نسبتبه آنتی بیوتیک های مورد استفاده بر علیه این باکتری بوده است.مواد و روشها: در این تحقیق تعداد 193 نمونه انتروکوک از نمونه های بالینی شامل : خون ، ادرار در بیمارستانها و مراکز درمانیشهر تبریز و مرند مورد بررسی قرار گرفت. کلیه سویه ها با استفاده از آزمایشات باکتریولوژی مورد شناسایی قرا گرفتند و الگویمقاومت روش استاندارد Kirby Baur مقاومت دارویی آنها نسبت به آنتی بیوتیک های ونکومایسین، آمپی سیلین، لاین زولید ،تیکوپلانین ، جنتامایسین ، سیپروفلوکساسین، تتراسایکلین، دالفوپرستین تعیین گردید. همچنین تعیین MIC به روش E-Testانجام شد.نتایج: از 193 سویه انتروک، 93 سویه (48/18%) متعلق به گونه فکالیس بودند. گونه انتروکوکوس فکالیس بیشترین مقاومت را نسبت به آنتی بیوتیک های تتراسایکلین (43/2%) و سیپروفلوکساسین (41/1%) و بیشترین حساسیت رو به آنتی بیوتیک لاین زولید (89/4%) و تیکوپلاتین (77/9%) نشان دادند. حداقل غلظت مهاری نشان داد که 40 نمونه مقاوم به سیپروفلوکساسین می باشند. نتیجه گیری: سویه های انتروکوکوس فکالیس مقاوم به سیپروفلوکسازین کلونالیتی متنوعی دارند. یعنی توزیع یک نواختی نداشته و نشان دهنده انتقال ژن های مقاومت به میزان بالا در جمعیت انتروککی می باشد . در حقیقت افراد کلونیزه شده با این سویه ها مخازنی برای انتشار ژن های مقاومت در جامعه به حساب می آیند که نیازمند اجرای برنامه های مراقبتی بیشتری است.

انتروکوکوس فکالیس، سیپروفلوکسازین، الگوی مقاومت دارویی