حسن صحرایی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
سیدعباس حسینی - دانشیار گروه شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
سیدعلی اکبر هدایتی - دانشیار گروه شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
رسول قربانی - دانشیار گروه شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

با گسترش نانو تکنولوژی و مهندسی مواد، نانو ذرات مختلفی با خصوصیات تازه و نو ظهور ساخته شده و علی رغم اینکه پتانسیل اثرات سمیآنها در بسیاری از مواد ناشناخته است. این مواد کاربرد های روز افزون نیز یافته اند. از اینرو در تحقیق حاضر به بررسی میزان اثر مسمومیتمزمن با نانو ذرات اکسید مس برنرخ بازماندگی پس از تنش شوری در ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) پرداختیم. بدین منظور ابتدا84 قطعه بچه ماهی کپور معمولی با میانگین وزنی 2±42 گرم تهیه و پس از سازگاری با شرایط آزمایشگاهی در 3 تیمار و یک گروه شاهد که هر تیمار شامل سه تکرار بود درون اکواریوم هایی به حجم 51 لیتر تقسیم شدند. آنگاه به مدت 42 روز تحت غلظت های مختلف (10، 40، ppm80) نانو ذرات اکسید مس قرار گرفتند. سپس در معرض تنش شوری 13 گرم بر لیتر در طی 72 ساعت قرار گرفتند. نتایج نشان داد کهبا افزایش میزان میزان غلظت نانو ذره مورد نظر رابطه معنی داری بین تیمارهای مواجهه شده با غلظت های مختلف نانو ذره و گروه شاهد وجوددارد. به طوری که کمترین میزان بازماندگی در بالاترین غلظت یعنی 80ppm مشاهده شد. با توجه به نتایج بدست آمده چنین میتوان استنباطنمود که نانو ذرات مس میتوانند باعث کاهش نرخ بازماندگی بچه ماهیان حتی در غلظت های کم شود.

نانو تکنولوژی، کپور معمولی، نانو ذرات اکسید مس