رستم علی اکبری - دانشجوی دکترای حقوق کیفری و جرم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه
خداداد گراوند - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه و قاضی شعبه هفتم دادگاه خانواده کرمانشاه

طلاق به عنوان یک مسئله ی اجتماعی که در برگیرنده ی انحلال قانونی ازدواج و جدایی زن و شوهر می باشد، به لحاظ تأثیرات گسترده درروند رشد جمعیت و همچنین دگرگونی ساختار خانواده حائز اهمیت بسزایی می باشد. در چند دهه ی گذشته، طلاق در جامعه ی ما کهجامعه ای اسلامی و حافظ ارزش های اخلاقی است، آهنگی روبه رشد داشته و توجه کارشناسان را به خود معطوف داشته است. این نگرانی هماز رشد سریع طلاق و هم ا تحول در شیوه های طلاق و هم از فقدان مکانیزم هایی است که به کاهش طلاق یا کم کردن پیامدهای مخاطرهآمیز آن بیانجامد. طلاق به عنوان یک آسیب اجتماعی، دارای علل و عوامل بسیار گسترده ای است و از دخالت های نابجای اطرافیان گرفته تامشکلات معیشتی و سوء رفتارهای زوجین و .... را در بر می گیرد، همچنین طلاق علاوه بر آثار فردی که بر زوجین به جا می گذارد، دارای آثارو تبعات منفی بر سایر اعضای خانواده بویژه فرزندان می باشد، در ضمن پیامدهای اجتماعی طلاق را نیز نباید از نظر دور داشت که سبب بروزآسیب های اجتماعی فراوانی در سطح جامعه می شود. موضوع دیگر این که، اصل مسأله ی طلاق یک ضرورت است اما ضرورتی که باید بهحداقل ممکن کاهش یابد. در این شرایط تلاش برای به حداقل رساندن آسیب های اجتماعی طلاق تنها راه حل ممکن به نظر می رسد.همچنین به منظور کاهش آسیب های اجتماعی ناشی از این پدیده ی اجتماعی بایستی راهکارهایی را جهت کنترل، کاهش و پیشگیری ازوقوع این معضل اجتماعی در نظر گرفت که از جمله ی این راهکارها می توان به بازنگری قوانین مربوطه در زمینه ی حقوق خانواده، تشکیلکمیته ای جهت مشاوره ی قبل از ازدواج، فرهنگ سازس در سطح جامعه و ... اشاره نمود. روش تحقیق حاضر به صورت توصیفی_اسنادی می باشد.

طلاق، آسیب شناسی، اجتماعی، عوامل، پیامد