ارزیابی الگوی روابط روستا شهر در روستاهای پیرا شهری

روابط شهر و روستا به عنوان یکی از مهمترین عوامل موثر بر تحولات فضاهای جغرافیایی از اهمیت ویژهای برخوردار است . عموماکلیه ی حرکات و ارتباطات به طریق روابط متقابل یا کنش متقابل در قالب مبادله ها و عرضه و تقاضای خدمات و کالا فراهم می شود.کنش متقابل فضایی، در واقع بیانگر حرکت مواد، افراد و اندیشه ها در مکان های مختلف (شهر و روستا) است. روابط متقابل بین شهر وروستا به عنوان یکی از مهمترین عوامل موثر در تغییرات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در عرصه های شهری و روستایی شناخته شدهاست. مطالعه کثرت، شدت، ساز و کار، کیفیت و نوع روابط و پیامدهای اجتماعی، اقتصادی و فضایی این روابط در شهر، روستا وفضاهای بین این دو، از موضوعات جغرافیایی رابطه ی شهر و روستا می باشد. امروزه شهر و روستا جدای از یکدیگر قادر به ادامه حیاتنیستند و رشد و تکامل آنها در ارتباط صحیح و متناسب بین آنهاست جغرافیا به عنوان یک دانش اجتماعی، کلنگر، همه سونگر،آینده نگر و در عین حال ترکیبی نمی تواند شهر را تنها و جدای از ناحیه و مکان های تولیدی یعنی روستاها مورد مطالعه قرار دهد. شهرو روستا در ارتباط تنگاتنگ با یکدیگر قرار دارند ارتباط درست و متعادل آنها در ایجاد چشم اندازهای صحیح بی تاثیر نیست و از دیگرسو عمران شهر و روستا را جدا و فارغ از عمران نواحی نباید دانست. از نظر جغرافیا مطالعه یک شهر منحصر به محدوده خود شهرنیست چرا که شهر با پیرامون خود، با روستاهای اطراف و شهرهای دیگر ناحیه که در آن تکوین یافته است پیوند جغرافیایی محکمیدارد و هر عاملی که بر توسعه اقتصادی و اجتماعی نابرابر نواحی جغرافیایی بیانجامد بازتاب آن را در چشم اندازهای جغرافیایی شهرهاو رشد ناهمگون آنها توان یافت. هدف از انجام این مقاله ارزیابی الگوی روابط روستا- شهر در روستاهای پیراشهری است و از روش پژوهشی توصیفی و تحلیلی (کتابخانه ای ، اسنادی ، تجزیه تحلیل یافته های و از مجلات و مقالات معتبر خارجی و داخلی) درا ینپژوهش استفاده شده است.

Keywords:

ارزیابی , الگوی روابط روستا و شهر , روستاهای پیراشهری