مریم دهقانیان - دانشجوی کارشناسی ارشد جانوران دریا، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
محمدرضا شکری - عضو هیئت علمی گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
علی نصرالهی - عضو هیئت علمی گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
سیدمهدی بابایی نژاد - مسئول امور بهداشت، ایمنی و محیط زیست، شرکت پتروشیمی بندر امام، ماهشهر، بندر امام

مجتمع پتروشیمی بندر امام خمینی (ره) بزرگترین مجتمع پتروشیمی ایران بوده که شامل واحدهای کلرآلکالی، پلی اتیلن، پارازایلین و ... میباشد. یکی از مواد موجود در فاضلاب این مجتمع فلز جیوه بوده که به دریا تخلیه می شود. جیوه به دو صورت معدنی و آلی در آب های دریاییحضور دارد که نوع آلی آن در چرخه غذایی بسیار پایدار و قابل تجمع است. از لحاظ مونیتور کردن آلودگی، رسوبات به علت تغییرات کمتر درطول زمان نسبت به آب گزینه بهتری می باشند.در این مطالعه میزان غلظت فلز جیوه در رسوبات مناطق تحت کشت گیاه Avicennia marina و مناطق فاقد مانگرو بررسی شد. نمونهبرداری از 6 ایستگاه شامل 3 منطقه تحت کشت و 3 منطقه فاقد مانگرو انجام شد. پس از خشک کردن و هضم نمونه ها در اسید غلیظ، میزانجیوه کل توسط دستگاه جدب اتمی (AAS) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد دامنه فلز جیوه در رسوبات ایستگاه های دارای مانگرو بر اساسمیکرو گرم بر گرم وزن خشک 1/4-11/4 با میانگین 4/43 و در ایستگاه های فاقد مانگرو 1/1-13/8 می باشد. رسوبات دراین منطقه تحت تاثیر ورود پساب واحدهای کلرآلکالی به آب دریا قرار دارند و میزان فلز جیوه در رسوبات از استانداردهای بین المللی بالاتر است.

آلودگی جیوه، رسوب، مانگرو