لیدا رجب نژاد - گروه معماری، واحد خلخال، دانشگاه آزاد اسلامی خلخال، ایران
رضا گرشاسبی - گروه معماری، واحد اندیمشگ، دانشگاه آزاد اسلامی اندیمشک

ساختمان ها و زندگی در آنها در طول دو دهه گذشته بسیار تغییر کرده است. در واقع می توان گفت که به جز تعداد کمی از استثناهای موجود، ساختمان های کنونی از آن نوع زیستگاهها نیستند که به حال حاضر تعلق داشته باشند . با توسعه در زمینه مصا لح، فرآورده ها و روش هایساخت ابداعی، حرکت به سوی ساختمانهایی با کارایی بالاتر و صرفهاقتصادی بهتر و سازگار با محیط زیست امری ضروری می نماید. ما در حال حاضر در آستانه نسل بعدی ساختمان ها هستیم؛ ساختمان هایی با درجات متعددی از تکنولوژی جدید که کاملا رفتار اکولوژیکی دارند و قادرند بابهره گیری هوشمندانه از مصالح سازگار و عملکرد مناسب، در برابرتغییرات مستقیم و غیر مستقیم پیرامون خود واکنش نشان دهند و خود را با شرایط مناسب تطبیق دهند. این نوآوریها وظایف جدیدی را برای طراحان و معماران ایجاد می کند که از قافلهپر سرعت تکنولوژی عقب نمانده و آنها را د رطرح های خود بکار گیرند. لذا در این پژوهش، پس از تبیین مفاهیم اساسی در ارتباط با معماری، عملکرد آن در کاهش مصرف انرژی و تعاریف بنیادی درزمینه هوشمند سازی و هوش مصنوعی و بازشناسی مفاهیم و ویژگی های معماری هوشمند پرداخته شده است. عملکرد مصالح هوشمند و مهمتر از آن نحوه بکارگیری و رفتار آنها در طراحی مراکز تحقیقات هوش مصنوعی و رباتیک هدف اصلی می باشد

مصالح هوشمند، طراحی معماری، کاهش مصرف انرژی، محیط زیست