محمد ناصربخت - دانشجوی رشته مدیریت صنعتی دانشگاه تهران کارشناس مرکز مطالعات تکنولو
دکترعباس منوریان - عضو هیئت علمی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران

پارک های فناوری الگوی جدید توسعه صنایع مبتنی بر دانش و فناوری در سطح جهان می باشند. این نوع پارک ها با به وجود آوردن تسهیلات، امکانات و خدمات لازم بسترهای مناسب را برای ارتقای کسب و کار محصولات و خدمات فناوری محور به وجود می آورند. اگرچه پارک های فناوری در تمام نقاط جهان اهداف مشترک بسیاری دارند، اما اکثر کشورها براساس وضعیت و شرایط خاص خود، کارکردها و جهت گیری های ویژه ای را برای پارک های فناوری ترسیم می نمایند. این نوع تصمیم برای نحوه فعالیت پارک های فناوری، مبتنی بر سطح توانمندی ها و قابلیت هایی می باشد که مناطق مختلف برای جبران نیازهای صنعتی و تکنولوژیکی خود از آنها برخوردار می باشند. لذا در این مقاله سعی شده است با استفاده از الگوی لوزی پورتر، مدلی ارائه شود تا براساس آن بتوان ارزیابی دقیق و کاملی از سطح توانمندی منطقه به منطور ایجاد پارک فناوری در آن ناحیه انجام داد. مزیت اصلی این مدل در ارزیابی سطح توانمندی منطقه، تعیین عوامل تاثیرگذار بر سطح توانمندی منطقه به منظور ایجاد پارک فناوری در آن ناحیه و ارائه شاخص ای ارزیابی آنها متناسب با کارکرد و نیازهای توسعه ای پارک فناوری می باشد.

پارک فناوری ، مدل لوزی پورتر ، توانمندی منطقه