ابراهیم کلانی - کارشناس ارشد صنایع دانشگاه تربیت مدرس، مدرس دانشگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء(ص)
مجتبی سلحشور - کارشناس ارشد صنایع دانشگاه تربیت مدرس

در حالی که ضرورت توجه به مدیریت دانش به عنوان ابزاری استراتژیک جهت پیشبرد منابع سازمان ها و موقعیت در عرصه رقابت مطرح است، اما از آنجا که به مدیریت دانش به عنوان یک امر موقت زودگذر نگریسته شده است، تجربه بسیاری از شرکتها در مورد مدیریت دانشبه شکست انجامیده است. از آنجائیکه معمولا پروژه ها ماهیت موقتی دارند و با اتمام پروژه ، برخی افراد دارای دانش پروژه سازمان راترک میکنند و عملا درسهای آموخته شده و دانش آنها از سازمان خارج میشود، مشکلات بسیاری از جمله افزایش هزینه و افزایش زمان پروژه را در پروژه های آتی در بر خواهد داشت. در مقاله حاضر، تلاش بر آن است که موانع انتقال دانش در مدیریت پروژه ها شناسایی و به روش آماریAHPرتبه بندی گردد. میتوان نتیجه گرفت علی رغم وجودPMBOKبه حوزه مدیریت دانش در آن به اندازه لازمپرداخته نشده است. مهمترین مانع عدم وجود فرهنگ سازمانی برای حمایت از فعالیت های به اشتراک گذاری دانش تنوع فرهنگی می باشد ، ایجاد حس اعتماد و قدرشناسی و تشکیل گروههای پروژه ای از عوامل موثر در تمایل به انتقال و سهیم کردن در دانش می [ باشد.

مدیریت پروژه، مدیریت دانش، انتقال دانش در مدیریت پروژه ها